Met de Gorgonen (Gr. Γοργόνες of Γοργοῖ), enkelvoud gorgo (Γοργώ), worden in de Griekse mythologie doorgaans Medusa (de door Poseidon bezwangerde), Stheno (de sterke) en Euryale (de vérspringende) bedoeld, dochters van de zeegoden Phorcys en Ceto. Zij vormen een drietal monsterlijke chtonische wezens die worden voorgesteld als vrouwen met slagtanden, handen van brons, gouden vleugels en slangen in plaats van haren. Iedereen die hen aankeek werd veranderd in steen.
De bekendste der Gorgonen is (de in tegenstelling tot haar zusters sterfelijke) Medusa. Zij wordt gedood door de heros Perseus.
Classica Jane Ellen Harrison merkt op dat de zussen een toevoeging zijn op een oervorm van de mythe met slechts één gorgo. Hun rol in de mythe is zeer beperkt, en de Griekse mythologie kende een "algemene tendens... die van elke godin een drietal maakt".
De gorgonenkop (γοργóνειον - gorgoneion) is een van de vaste attributen van de godin Athena. Perseus schenkt haar Medusa's hoofd, dat zij voortaan op haar kuras of aigis draagt. Tevens komt het voor op de aigis van Zeus. Vaak zien we hierom een gorgonenkop als ornament op (bijv. Romeinse) wapenrustigen terug. De gorgo(nenkop) kwam ook voor als antefix en akroterion op Griekse en Etruskische tempels.