Wormen (wurm, wyrm) zijn een fabelras van grote draken. Ze zouden wijdverbreid zijn in noordelijke landen, en diep onder de grond leven. Daar bewaken ze oude schatten.
Een worm heeft twee (of geen) poten en lijkt in dat opzicht op de wyvern. Het beest heeft schu
Siegfried proeft van het bloed van Fafnir, en begrijpt de taal der vogels, illustratie door Arthur Rackham (1867 - 1939)
bben zo hard als staal, grote tanden en klauwen, en kan vuur spuwen. Kwetsbare delen zijn de nek en buik. Ze zijn door en door slecht en scheppen plezier in het verwoesten van het landschap.
De bekendste worm is de vijand van koning Beowulf. Hij werd uit zijn rust verstoord door een slaaf die er met één van zijn gouden bekers vandoor ging. De worm nam wraak op de mensen, maar Beowulf was snel ter plaatse en bond de strijd aan. Daarbij kreeg hij hulp van prins Wiglaf, die zijn zwaard in de hals van het monster gooide. Maar voor Beowulf was het al te laat. Worm en koning stierven zij aan zij.
De drakendoder Siegfried (Sigurd) trok, aangespoord door de kwade dwerg Regin, naar Fafnir nabij Worms; de bewaker van de vervloekte Ring der Nevelen. Hij verstopte zich in een put bij de grot van de worm, en toen het beest tevoorschijn kwam stak hij zijn zwaard in de zachte buik. Hij kookte het hart voor de kwade dwerg, en proefde wat van het bloed, waarna hij de taal der vogels kon verstaan.
Van zowel de kroonprins van Lambton als More van More Hall] gaat het verhaal dat zij een worm versloegen, respectievelijk de worm van Lambton en de worm van Wantley. De worm van Lambton zou de kam van Worm Hill in Engeland hebben gevormd door zich er omheen te winden.